Rooibos (czyt. Rojbos) z języka afrikaans: „rooi” (czerwony) i „bos” (krzew) – czerwonokrzew Aspalathus linearis, uprawiany w RPA (góry Cedarberg). Obszar ten charakteryzuje się suchym latem i porą deszczową w zimie oraz nieurodzajną, piaszczystą glebą. Liście wyglądem przypominają sosnowe igły a kwiaty mają żółty kolor. Do sporządzania naparu wykorzystuje się igły wraz z gałązkami. Zbierane są one w lecie i wczesną jesienią.

W pierwszym etapie produkcji zbiera się gałązki i suszy się je, a następnie za pomocą specjalnych maszyn tnie się je na maleńkie igiełki i tak powstaje Rooibos zielony, nieoksydowany. Następnie pocięte i suche igiełki moczy się w wodzie i usypuje w stosy o wielkości 20 cm, które pozostawia się na około dobę. W tym czasie Rooibos zmienia kolor z zielonego na rudobrązowy. Następnie suszy się go na słońcu, tak długo, aż osiągnie wilgotność około 10%. Po wysuszeniu jest przesiewany i pasteryzowany parą wodną. Z zerwanych, pociętych i poddanych kilkunastogodzinnej oksydacji liści, sporządza się napój o czerwonym kolorze i specyficznym miodowym smaku.

Honeybush - miodokrzew

Honeybush - gatunek spokrewniony z czerwonokrzewem. W smaku podobny do rooibosa, nieco łagodniejszy, z przyjemnym miodowym smakiem i aromatem.

1 łyżeczka suszu na filiżankę (200 ml), temp. wody 95 st. C, czas zaparzania ok 3 min. pod przykryciem, po tym czasie liście należy oddzielić od naparu. Dłuższe parzenie także mu nie zaszkodzi, gdyż nie przeparza się tak jak herbata. Do parzenia najlepiej używać filtrów papierowych lub gęstego sitka. Sugerowane drugie parzenie, ok. 5 minutowe.